The key to happines
3 juni 2022 - Neusäß, Duitsland
Aystetten nabij Augsburg
Na 10 fietsdagen en 850km zitten we weer helemaal in het vertrouwde fietsritme. Reizen per fiets is voor ons de ultieme vorm voor het ervaren van de geleidelijke verandering van landschappen. Het gaat zo geleidelijk dat je tenminste begrijpt wat de invloeden zijn die de verandering bepalen. Daarnaast hebben we tot nu toe het geluk dat het weer ons gunstig gezind is. De temperatuur is aangenaam en de zon schijnt geregeld. We naderen nu de Alpen en hopelijk gaan we genieten van mooie uitzichten op de bergen. Een paar dagen geleden hadden we een hotel geboekt in Bad Friedrichshall. We waren er al om 16.00 uur. Duidelijk was dat de laatste hand werd gelegd aan de renovatie van het hotel. Toen we bij de toegangsdeur van het hotel kwamen zagen we dat er geen receptie was maar dat we moesten bellen met een mobiel nummer voor nadere informatie. Een vriendelijke heer leidde ons naar een batterij sleutelkastjes en vertelde dat we bij kastje 18 een code moesten intoetsen om de kamersleutel te bemachtigen. Toen we het kastje opende bleek er echter geen sleutel in te liggen. Gelukkig had de goede man nog een alternatief, kastje 26. In kastje 26 lag wel een sleutel voor kamer nummer 3. Dat kon echter niet de bedoeling zijn zei de man want die kamer was reeds bezet. Wat nu? Gelukkig liepen we een vrouw tegen het lijf die de cheffin van ons hotel bleek te zijn. Terwijl ik nog met de man aan de lijn was belde zij een ander persoon die voor de oplossing moest zorgen. Deze andere persoon bleek een vrouw te zijn die aan de andere kant van de lijn in dezelfde ruimte zat als de man die ik aan de lijn had. Kortom grote verwarring en best wel lachwekkend. Aanvankelijk leek het er op dat het hele hotel volgeboekt was en we kregen dan ook het advies om 4km verder te fietsen naar een ander hotel dat ook door hen beheerd werd. Mary en ik hadden allebei zoiets van: Ze lossen het maar op, wij maken ons niet druk, het is jullie probleem. Uiteindelijk heeft de cheffin, die zich inmiddels zeer bezwaard voelde, ons de sleutel gegeven van een net gerenoveerd hotel-appartement. Zelden zo’n luxe kamer gehad, er zat zelfs een sauna in. De eerste consumpties waren ook voor rekening van de zaak. Dit is zo’n situatie waar je behoorlijk gestresst van zou kunnen raken maar kennelijk zijn wij we wat dat betreft wel wat gewend en weten we dat het uiteindelijk wel goed komt. Het fietsen in Duitsland gaat veelal over fietspaden en we merken dat Duitsland inmiddels echt een fietsland is geworden. Onze laatste fietsreizen waren vooral in Spanje en daar reden we vaak over rustige b en c weggetjes wat net iets avontuurlijker is. Ik denk dat 80% van de mensen die we tegenkomen inmiddels op een e-bike rijdt. Ik begin een curiositeit te worden lijkt het. Mary knalt mij op iedere klim voorbij en inmiddels begin ik daar aan te wennen. We hebben weer een heerlijke tijd samen. Iedereen die op mijn verhalen reageert of nog gaat reageren bedank ik alvast. Het is voor mij ondoenlijk om ieder afzonderlijk te bedanken. Jullie reacties worden echter zeer gewaardeerd.
In jullie geval kan ik me er alles bij voorstellen: dat gebungel aan het elastiek achter jouw bruine gespierde kuiten word je wel zat! 😁
Heel leuk om je verhaal te lezen.
Mooi verhaal weer! Viel Spass mit einander!
En het wordt vast alleen nog maar mooier.
Beeldend geschreven, we zien het voor ons. Je moet ook oog hebben voor wat er zoal onder je neus gebeurt en dat hebben jullie!
Soyez prudent, een fijne voortzetting en groetjes van ons.