Bergen en rivieren

Na mijn laatste bericht hebben we voornamelijk in bergachtig gebied gefietst waarbij we gelukkig veelal een aantal rivieren volgden, waardoor het klimmen toch enigzins beperkt bleef. In Garmisch Partenkirechen verbleven we in een mooi hotel aan de Riessersee. Een geweldige plek in een heel mooi gelegen hotel. Na Garmisch moest er geklommen worden, eerst over de Buchenerhöhe en daarna over Norbertshöhe en de Reschenpass. De rit naar het begin van de klim naar Norberts Höhe en de klim zelf kon ik me nog goed herinneren van 18 jaar geleden. Toen vond ik vooral het rijden door de halfopen tunnels in de regen een nare ervaring, vooral vanwege het lawaai van achteropkomend verkeer. Nu regende het gelukkig niet maar het kabaal dat achteropkomend vrachtverkeer maakt blijft beangstigend. De klim naar Norberts Höhe vond ik toen wel meevallen. Nu vond ik vooral het laatste stuk toch wel pittig. Kennelijk maakt 18 jaar leeftijdsverschil wel degelijk wat uit. Na Norberts Höhe viel de Reschenpass wel mee. De dagen erna hebben we veel langs de Adige gefietst. Eerst geleidelijk dalend naar Merano en daarna vals plat dalen naar Trento. Het gedeelte van Merano naar Trento is best mooi met het uitzicht op de bergen, maar het is ook een beetje saai vanwege de lange rechte stukken over weliswaar mooie fietspaden. Mijn gedachten zijn dan niet alleen bij het fietsen en de omgeving. Dit keer begon ik te bedenken dat onze benen wel heel veel omwentelingen maken tijdens zo’n reis naar Rome en zodra die gedachte post vat moet ook uitgerekend worden hoeveel omwentelingen dat wel ongeveer zullen zijn. Dat wordt dan een potje hoofdrekenen op de fiets en dat gaat dan ongeveer zo. Afstand Arnhem Rome 2200km. Gemiddelde snelheid ca. 16km per uur. Afgerond 140 uur fietsen. Omwentelingen per minuut, gemiddeld 80. Per uur 4800 omwentelingen. Totaal, en deze berekening kost me dan wel wat hoofdbrekens, 672.000 omwentelingen. Waarom ik dit doe, ik weet het ook niet, maar als ik aan zoiets begin dan moet ik het ook afmaken. In Trento hadden we een rustdag en hadden we de gelegenheid een beetje door de mooie stad te dwalen. Onze vrienden Bert en Jet kwamen op onze rustdag door Trento. Ook zij zijn op de fiets op weg naar Rome. Het was heel bijzonder om elkaar na ruim 1300km fietsen, zo ver van huis, te ontmoeten. Het was heel gezellig samen en we hadden weer heel wat ervaringen uit te wisselen. De volgende dag zijn wij weer verder gereisd. De eerste kilometers na Trento zijn loodzwaar, met stijgingspercentages gedurende 4,5 km tussen 8 en 13%. Vooral de eerste kilometer, de benen nog niet opgewarmd, met stijgingspercentages van 11 tot 13% is met 20 kilo bagage aan de fiets geen sinecure. Na onze vorige overnachting in Valstagna hebben we nog 15km tussen de bergen gefietst. En dan, zomaar ineens, eindigt het berglandschap en gaat abrupt over in de Povlakte. We zijn nu bijna 3 weken onderweg en hebben van iedere kilometer genoten. Als je als zeventigers dit nog mag en kunt doen dan realiseer je je dat dat zeker niet vanzelfsprekend is. Het genieten van zo’n reis krijgt daardoor zeker een extra dimensie.