De beklimming van de Pourtalet
◦ We zijn in Biescas, net over de Spaanse grens. We zijn inmiddels 4 dagen onderweg op de fiets. Dit keer zijn we met de fietsbus van Cycle Tours naar Moliets Plage in Zuid Frankrijk gegaan. Eerst met de trein naar Breda en vandaar j.l vrijdag om 14.00uur vertrokken met de bus. De volgende ochtend om 6.00uur werden we gedropt op een parkeerterrein op een paar honderd meter van het strand. Ondanks de matige nachtrust zijn we nog even naar het strand gefietst voor een blik op zee en om de zon te zien opkomen. De eerste dagen waren een mooie opwarmer voor de dag van vandaag. Mooie ritten naar Pau over rustige wegen met onderweg soms pittige klimmetjes. Ik had deze routes tot Pau zelf uitgezet maar de enkele korte klimmetjes met stijgingspercentages tot 17% had ik niet voorzien. Vanaf Pau volgen we een deel van de Iberica route van Paul Benjamins en naar de route van vandaag hebben we, met enig ontzag voor de klim, uitgekeken. Mary vroeg zich voor vertrek af of de klim naar de Pourtalet, want daar heb ik het over, niet iets te zwaar zou zijn voor haar. Je stijgt namelijk over een afstand van 28km van 500 naar bijna 1800m. We hebben toen afgesproken dat ik een van haar fietstassen bij mij op de fiets zou binden zodat de krachten wat eerlijker verdeeld zijn. Gisteren, aan het einde van de dag, hebben we de eerste 4km. van de klim gedaan omdat we daar een overnachting hadden. Vanmorgen om 10.00uur zaten we op de fiets om 24km te klimmen naar de col du Pourtalet op de grens met Spanje. Het was een prachtige dag. Het weer was fraai en de omgeving adembenemend mooi. Het is wel een zware klim voor een fietser met bagage. Na elke kilometer staat er een bord met daarop de hoogte en het stijgingspercentage van de komende kilometer. Helaas zegt dat niets over de moeilijkheidsgraad van die kilometer omdat het een gemiddeld percentage is. Soms is een kilometer met een percentage van 5% zwaarder dan een kilometer met een percentage van 8%. Onderweg, tijdens de klim, zijn we geregeld gestopt om foto's te maken en even op adem te komen. Onderweg prachtige vergezichten en vooral de besneeuwde bergtoppen tegen een strak blauwe lucht waren het waard om even te stoppen en ervan te genieten. Na 4,5 uur klimmen, inclusief rustpauzes en fotomomenten, waren we op de top. De zwaarste stukken waren de gedeelten waar de harde wind pal van voren kwam maar over het algemeen hebben we een heel voldaan gevoel van deze beklimming. Op de top even wat gegeten en gedronken en daarna een lekkere afdaling (uitkijken voor de harde wind) naar Biescas waar we een hotel hebben gevonden. Dit is wat we leuk vinden en waar we zolang het lijf het toelaat van willen genieten.
Congratulations for your big efforts . Beautiful pictures
Eric
Desondanks: geniet ervan! Het zal weer een mooie trip worden.
We vinden het bijzonder wat jullie samen presteren en lezen met veel plezier steeds jullie reisverslag. Fijn vervolg van jullie reis.
Hartelijke groet van Theo en Lenie.